Louis Seize kastje, verschillende soorten fineer ingelegd en pietra dura.
Hollands rond 1780
Pietra dura ook wel pietre dure (Italiaans voor “harde steen” of “harde stenen”) is een techniek waarbij een steen wordt ingelegd met steenfragmenten van andere steensoorten en met verschillende kleuren. Deze bewerking levert zeer duurzame en kleurechte versieringen op. Het effect lijkt op de marqueterie die met hout werkt.
Kleine, zeer precies uitgesneden en bijgevijlde, plaatjes steen worden op een plaat met groeven gelegd. De groeven corresponderen met ribbels in de onderzijde van de stenen plaatjes. Zo ontstaat een puzzel, met dien verstande dat ieder stukje een kleur of nuance van een kleur heeft. Het geheel wordt vastgelijmd en door de rand stevig bij elkaar gehouden. De oppervlakte wordt zeer fijn vlak geschuurd maar er zijn platen met reliëf bekend.
Het meest gebruikte materiaal is marmer, dat in Italië zelf in verschillende kleuren gedolven wordt. Andere stenen worden voor gebruik in de pietro dura geïmporteerd van over de gehele wereld. De naam pietro dura is in zoverre mislreidend dat niet alle stenen even hard zijn. Ze zijn vooral op kleur en oppervlak geselecteerd. Het veelgebruikte rode of oranje koraal is uiteraard geen steen.