Victor Marais- Milton (Puteaux -Parijs 1872-1944 Sèvres)
Une histoire étonnant
Olieverf op paneel
Gesigneerd rechtsonder VMarais
In een sjiek interieur zit een kardinaal aan tafel een tijdschrift te lezen, zijn mond valt open van verbazing, of uit hij een kreet van afkeuring? Of vindt hij het blad slaapverwekkend en moet hij gapen. Exact zullen we het niet weten, maar het is overduidelijk dat hier een karikatuur van een geestelijke is afgebeeld die een tijdschrift zit te lezen. Kleurendrukken waren rond 1900 tijdrovend en daardoor alleen voorbestemd voor tijdschriften en niet voor kranten.
Het schilderij is vervaardigd door Victor Marais Milton.
Hij is een kunstenaar uit overgangsperiode van de negentiende naar de twintigste eeuw die in Parijs zeer succesvol was in het karikaturale genre. In deze periode maakte de genreschilderkunst een comeback. In de genrestukken waarin de spot werd gedreven met de gevestigde orde combineerde Marais Milton, net als enkele van zijn tijdgenoten de vraag naar genrestukken met karikaturale spot. Met gevoel voor detail en realisme toont Marais subtiel de komische avonturen van zijn onderwerp, met name die van kardinalen.
Victor Marais-Milton werd geboren op 21 juli 1872 in Puteaux, net ten westen van Parijs aan de Seine. Aan het begin van zijn carrière woonde hij in Parijs, maar verhuisde later naar Sèvres, waar hij tot aan zijn dood bleef. Hij studeerde in het atelier van Jonchère, maar wordt ook in verband gebracht met Ernest Meissonnier, een meester in de genreschilderkunst en een inspiratiebron voor vele kunstenaars, terwijl hij als docent werkte in zijn eigen atelier aan de École des Beaux-Arts. Victor Marais Milton bleef weg van de avant-garde en hield het vooral bij zijn anekdotische genreschilderkunst van geestelijken die gretig aftrek vond, niet alleen onder de Parijse clientèle maar ook in de Verenigde Staten.
De waardering voor dit thema weerspiegelde in de negentiende eeuw de hernieuwde belangstelling voor de Hollandse genreschilderijen uit de zeventiende eeuw. Het antiklerikalisme dat gedurende de negentiende eeuw groeide, was een dankbare bron voor Marais Milton en zijn collega’s. In de prentkunst was het Daumier die met name politieke genrestukjes vervaardigde voor geïllustreerde tijdschriften. Dit populaire thema werd daarmee breed gedragen en door iedere beschouwer begrepen.
Verzamelaars en toeschouwers vermaakten zich met de aanblik van nobele boegbeelden van de kerk, teruggebracht tot banale, zelfs onwaardige proporties. De komedie was aantrekkelijk en de antiklerikale boodschap paste bij de heersende politieke stemming onder het kopende publiek.
Nadat Marais Milton in Sèvres was gaan wonen had hij een atelier tot zijn beschikking met een groot raam. In zijn schilderijen is het effect van dit raam vaak te zien. Zijn onderwerpen worden duidelijk verlicht. Soms is het raam zelfs te zien op zijn schilderijen.
Voor zijn kerkelijke onderwerpen kleedde hij zijn modellen passend aan. Het interieur weerspiegeld zijn eigen woning. Diverse van de meubelen die regelmatig te zien zijn op zijn schilderijen stonden in zijn huis in Sèvres.