François Kinsoen (1770-1839), Brugge.
Dit schilderij met Paris en Helena is van de hand van Francois Kinsoen. Het is een uitzonderlijk werk binnen het oeuvre van deze schilder die met name bekend is geworden door de portretten die hij schilderde. Het schilderij is gesigneerd F. Kinsoen. Het komt in techniek en uitvoering sterk overeen met de portretten die hij vervaardigde. Het is uitzonderlijk omdat het hier gaat om een historiestuk. Mogelijk betreft het een portrait historié maar dat is niet te bewijzen en als dat zo is, is het eveneens uitzonderlijk binnen het oeuvre van deze kunstenaar. Frans Jozef Kinsoen was de oudste zoon van een smid genaamd Frans Kinsoen in Brugge. Hij ging in de leer aan de Brugse Kunstacademie bij kunstschilder Bernard Fricx (1754-1814) en bij de ornamentist L.F. De Grave. In 1790 werd hij de eerste van zijn klas bij het tekenenn naar het model. Om zijn leertijd te vervolmaken verhuisde hij eerst naar gent en later naar Brussel. In 1794, toen de onrust van de Franse revolutie net wat minder werd, trok Kinsoen naar Parijs. Hij vestigde zich hier en trouwde op 31 oktober 1801 met Augustine Le Prince. Het huwelijk bleef kinderloos. Schijnbaar moeiteloos integreerde Kinsoen in Parijs waar hij na zijn huwelijk diverse portretten van hooggeplaatsten maakte. Het contact met Brugge en België bleef, niet alleen in Parijs waar hij regelmatig met landgenoten samenkwam, maar ook door bezoekjes aan zijn vaderland alwaar hij eveneens portretten vervaardigde. Hij schilderde diverse portretten van Napoleon en zijn entourage. In 1808 werd hij benoemd tot hofschilder in Kassel bij een van de broers van Napoleon, Jerome Bonaparte, de koning van Westfalen. Dit betekende een zeer succesvolle periode voor Kinsoen waarin hij vele portretten vervaardigde. Toen het regime Bonaparte in 1813 eindigde vond Kinsoen een nieuwe beschermheer in de zoon van Charles Phillipe van Frankrijk, de hertog van Angoulème. Hij maakte diverse vorstenportretten, ook in zijn vaderland van de koning der Nederlanden. Na 1830, toen revoluties een einde maakten aan de heerschappij van Charles X en aan die van de Oranjes in België bleef Kinsoen in Parijs schilder voor met name dames uit de aristocratie. Kinsoen overleed in zijn geboorteplaats tijdens een bezoek aan zijn familie. Hoewel hij het grootste deel van zijn leven in Parijs woonde en werkte wordt hij nu herinnert als Brugse schilder. Het werk van Kinsoen werd sterk beïnvloed door dat van Jacques Louis David (1748-1825). Mogelijk heeft hij zelfs lessen gevolgd bij deze schilder. Het atelier van Davis was in die jaren vrij toegankelijk en daardoor heeft David zeker 400 leerlingen gehad van wie de meesten niet bij naam bekend zijn, omdat dit niet werd geregistreerd. In de oeuvrecatalogus die recent verscheen is een apart hoofdstuk gewijd aan het tot dan toe enig bekende historiestuk van zijn hand, Belisarius nu in het museum te Brugge. Dit schilderij presenteerde hij op de salon van 1817 in Parijs. Het werd wat smalend onthaald. Omdat Kinsoen bij de recensenten alleen als portretschilder bekend was, werd verbaasd gereageerd op deze onverwachte wending. Kinsoen zou het schilderij nooit verkopen en in 1836 schenken aan de academie van Brugge, waar hij zijn eerste kunstlessen had gekregen. De academie ontving het onder dankzegging. In zijn schenkingsbrief maakt Kinsoen gewag van een opdracht voor een historiestuk voor de stad Beauvais dat hij uiteindelijk nooit vervaardigde. De auteur van het boek Kinsoen concludeert daarmee dat de Belisarius Kinsoens enige historiestuk was. Het schilderij Paris en Helena was niet bij hem bekend. Mogelijk is de Paris en Helena in de 19de eeuw in het bezit geweest van de Brugse schilder en beeldhouwer Pierre Rousseau. Op maandag 12 april 1858 werd namelijk in de veiling van zijn nalatenschap onder nummer 144 het volgende schilderij geveild: Kinsoen (Signé) Sujet Mythologique.